Hakan Gezik

“Sana Atatürk’e olan aşkımdan söz etmiş miydim?”

Madam, kemikli parmaklarını bileğime dolamış, gözlüğünün üzerinden bana bakıyordu. Şaşırmıştım.

“Atatürk’e olan aşkınız mı?”

Yaşlı kadın gözlüğünü çıkarıp masanın üzerine koydu.

“Aşkım ya! Delikanlı ben de bir zamanlar gençtim. Benim de peşimden koşanlar vardı. Ahh! Ben ona âşıktım. Onu hiç kimsenin sevmediği kadar sevmiştim. Sıcaklığını hissedecek kadar yaklaşabiliyordum. Hem de her gün… ”

Çocukluğumdan beri hep o büyük insanı görmüş, onu yakından tanımış insanlarla konuşmayı arzulamış, bunu birkaç kez başarabilmiştim.

Şimdi karşımda duran kadın, onun hakkında daha önce duymadığım bilgiler veriyordu.

Madamda bir vecd hali gözleniyordu. Konuşurken irice açılan mavi gözlerine bakmaya korkuyordum artık.